سلام خدای من

سلامی به زیبایی سکوت

سلامی به زیبایی پیر شدن

سلامی به غمگینی از دست دادن عزیزان

سلامی به بارانی چشم انسانها و آسمان

شاید بمونید که چرا اینوگنه اما دو شعر متفاوت :

این سخن باید به آب زر نوشت

گر رود سر برنگردد سرنوشت

سرنوشت ما از اول حق نوشت

خوشنویس است و نخواهد بد نوشت

سلامی به زیبایی شروع و به زیبایی پایان

خدای من

خداوندا جوانیم به سر رفت

درخت شادکامی بی ثمر رفت

درخت شادکامی وفایست

چومهمانی که شام آمد سحر رفت

چه سازم که جوانی نیست سایه

به بختم چرخ می گردد ملایه

ندانستم که عمرم پنج روزه

که پیری دست و پایم بسته پایه

خداوندا جوانیم به سر رفت

درخت شادکامی بی ثمر رفت

درخت شادکامی وفای است

سر شام آمدو بانگ سحر رفت

شدم پیرو ندل دارم نه دلدار

جوانی رفت و شاد گل در چمن خفت

و ...

آری عمر گران میگذرد خواهی نخواهی                                     سعی بر آن کن نرود سوی تباهی

خدایااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

دستم بگیر

یکی درد و یکی درمان پسندد

دل دلتنگ چرا هجران پسندد

و ...

دل نوشته ای از دلتنگ خدای من